შურ­თხია ბე­როშ­ვი­ლი

თსუ-ის ის­ტო­რი­ის მი­მარ­თუ­ლე­ბის მა­გის­ტრან­ტს ლე­ვან ჯან­ჯღა­ვას ბედ­ნი­ერ­ება ჰქონ­და — მსოფ­ლი­ოს სა­უკ­ეთ­ესო უნ­ივ­ერ­სი­ტე­ტებ­ში მი­ეღო გა­ნათ­ლე­ბა, ცოდ­ნაც შე­ეძ­ინა და დი­დი გა­მოც­დი­ლე­ბაც და­ეგ­რო­ვე­ბი­ნა, მაგ­რამ მა­ინც თვლის, რომ ამ­ჯე­რად ივ­ანე ჯა­ვა­ხიშ­ვი­ლის სა­ხე­ლო­ბის თბი­ლი­სის სა­ხელ­მწი­ფო უნ­ივ­ერ­სი­ტეტ­ში სწავ­ლა მის­თვის ყვე­ლა­ზე დი­დი პა­ტი­ვია...

„ქარ­თუ­ლი და ინ­გლი­სუ­რი გა­ნათ­ლე­ბა ერ­თმა­ნე­თი­სა­გან ძა­ლი­ან გან­სხვავ­დე­ბა. ბრი­ტა­ნე­თის უნ­ივ­ერ­სი­ტე­ტებ­ში გა­ნათ­ლე­ბა ბიზ­ნე­სად იქ­ცა. ამ­ას­თან, ბრი­ტა­ნე­თის უნ­ივ­ერ­სი­ტეტ­ში პრო­ფე­სუ­რას ნაკ­ლე­ბი კონ­ტაქ­ტი აქ­ვს სტუ­დენ­ტებ­თან. რა თქმა უნ­და, ამ­ას თა­ვი­სი ობი­ექ­ტუ­რი მი­ზე­ზე­ბიც აქ­ვს — შე­უძ­ლე­ბე­ლია ორ მი­ლი­ონ სტუ­დენ­ტთან ახ­ლო ურ­თი­ერ­თო­ბის სა­შუ­ალ­ება გქონ­დეს, რაც სწავ­ლის ხა­რის­ხზეც აის­ახ­ება. სა­ქარ­თვე­ლო­ში სხვაგ­ვა­რად არ­ის: აქ თა­ობ­ები პრო­ფე­სო­რე­ბის თვალ­წინ იზ­რდე­ბი­ან. მე მქონ­და პა­ტი­ვი მეს­წავ­ლა ბრი­ტა­ნე­თის სა­უკ­ეთ­ესო უნ­ივ­ერ­სი­ტე­ტებ­ში. მი­უხ­ედ­ავ­ად ოქ­ფორ­დსა თუ კემ­ბრიჯ­ში მი­ღე­ბუ­ლი გა­ნათ­ლე­ბი­სა, რაც არ უნ­და გა­საკ­ვი­რი იყ­ოს, ჩვე­ნი ის­ტო­რი­კო­სე­ბი თსუ-ში ბევ­რად გა­ნათ­ლე­ბუ­ლი და ავ­ტო­რი­ტე­ტუ­ლე­ბი არი­ან თა­ვის საქ­მე­ში. ჩვენს უნ­ივ­ერ­სი­ტეტ­ში სტუ­დენ­ტს უფ­რო მე­ტი სა­შუ­ალ­ება აქ­ვს — რაც შე­იძ­ლე­ბა მე­ტი ინ­ფორ­მა­ცია მო­იძი­ოს და მოვ­ლე­ნე­ბის ან­ალ­იზი გა­აკ­ეთ­ოს. პო­ფე­სუ­რა მაქ­სი­მა­ლუ­რად მეხ­მა­რე­ბა ჩემს სფე­რო­ში ცოდ­ნა გა­ვიღ­რმა­ვო. თა­მა­მად შე­მიძ­ლია ვთქვა, რომ გა­მი­მარ­თლა...“ — ამ­ბობს მა­გის­ტრან­ტი, მო­მა­ვა­ლი ის­ტო­რი­კო­სი ლე­ვან ჯან­ჯღა­ვა. რო­გორც ლე­ვა­ნი ამ­ბობს, მის­თვის ის­ტო­რია ცხოვ­რე­ბის ერთ-ერ­თი „ფორ­მუ­ლაა“, რაც ცხოვ­რე­ბის „გან­ტო­ლე­ბის ამ­ოხ­სნა­ში“ და­ეხ­მა­რა... ის­ტო­რი­ის­ად­მი სიყ­ვა­რუ­ლი ბავ­შვო­ბი­დან მოჰ­ყვე­ბა, ჯერ დე­და უკ­ითხავ­და წიგ­ნებს, რომ­ლე­ბიც ძი­რი­თა­დად ბერ­ძნულ-რო­მა­ულ და ეგ­ვიპ­ტურ მი­თო­ლო­გი­ას ეხ­ებ­ოდა. შემ­დეგ იყო ენ­ციკ­ლო­პე­დი­ებ­ის ქექ­ვა, გან­სა­კუთ­რე­ბით ძვე­ლი ეგ­ვიპ­ტის ამ­ბე­ბი ხიბ­ლავ­და... „თით­ქოს ბედ­მა გა­მი­ღი­მა — ჩე­მი მშობ­ლე­ბის პრო­ფე­სი­ის გა­მო რამ­დე­ნი­მე წლით ეგ­ვიპ­ტე­ში მოგ­ვიხ­და ცხოვ­რე­ბა, შემ­დეგ კი ირ­ან­ში. მახ­სოვს, რო­გორ დავ­დი­ოდ­ით მე და მა­მა ეგ­ვიპ­ტი­სა და ირ­ან­ის სხვა­დას­ხვა ქა­ლა­ქებ­ში და ამ ორი უძ­ვე­ლე­სი ცი­ვი­ლი­ზა­ცი­ის ის­ტო­რი­ას ვეც­ნო­ბო­დით. ამ­იტ­ომ პრო­ფე­სი­ის არ­ჩე­ვი­სას დიდ­ხანს არ მი­ფიქ­რია...

კი­ლის უნ­ივ­ერ­სი­ტეტ­ში 2015 წელს ჩაააბარა, სა­ერ­თა­შო­რი­სო ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბის ფა­კულ­ტეტ­ზე ის­ტო­რი­ის გან­ხრით, სა­დაც ახ­ალი ის­ტო­რი­ისა და პო­ლი­ტი­კუ­რი ფი­ლო­სო­ფი­ის სწავ­ლით და­კავ­და.

„მა­შინ 17 წლის ვი­ყა­ვი, ბრი­ტა­ნეთ­ში ჩე­მი ბავ­შვუ­რი ენ­თუ­ზი­აზ­მი თა­ვი­დან აშ­კა­რად ჩემს წი­ნა­აღ­მდეგ მუ­შა­ობ­და. აღ­მოჩ­ნდა, რომ ჩე­მი პო­ზი­ტი­ური ენ­ერ­გი­ით გაჟღენ­თი­ლი მონ­დო­მე­ბა — გავ­მხდა­რი­ყა­ვი ძლი­ერი ის­ტო­რი­კო­სი, ნაკ­ლე­ბად ად­არ­დებ­და პრო­ფე­სუ­რას. მაგ­რამ მა­ინც არ ვი­ხევ­დი უკ­ან. შემ­დეგ რუ­სე­თის უახ­ლე­სი ის­ტო­რი­ის ფა­კულ­ტეტ­ზე გა­ვი­ცა­ნი პრო­ფე­სო­რი — მე­თიუ უაიმ­ანი, რო­მელ­საც დღემ­დე ვუ­მად­ლი ჩემს აკ­ად­ემი­ურ წარ­მა­ტე­ბას ბრი­ტა­ნეთ­ში. მე­სა­მე კურ­სი უმ­აღ­ლე­სი ქუ­ლე­ბით და­ვამ­თავ­რე. მაგ­რის­ტრა­ტუ­რა­ზე სენტ ენ­დრი­უს უნ­ივ­ერ­სი­ტეტ­ში ჩა­ვი­რიცხე და გა­დავ­წყვი­ტე ცენ­ტრა­ლუ­რი აზი­ის, ახ­ლო აღ­მო­სავ­ლე­თი­სა და კავ­კა­სი­ის ახ­ალი და უახ­ლე­სი ის­ტო­რია შე­მეს­წავ­ლა. ეს ნამ­დვი­ლად დი­დი გა­მოც­დი­ლე­ბა იყო“, — ამ­ბობს ლეო ჯან­ჯღა­ვა.

თბი­ლის­ში დაბ­რუ­ნე­ბის შემ­დეგ გა­დაწყვე­ტი­ლე­ბა მი­იღო, რომ „დე­და უნ­ივ­ერ­სი­ტეტ­ში“ გა­ეგ­რძე­ლე­ბი­ნა სწავ­ლა. თვლის, რომ ეს მის ცხოვ­რე­ბა­ში სა­უკ­ეთ­ესო გა­დაწყვე­ტი­ლე­ბა იყო... ლეო ჯან­ჯღა­ვა ამ­ბობს, რომ უნ­ივ­ერ­სი­ტე­ტის სიყ­ვა­რუ­ლი მის­თვის „გე­ნე­ტი­კუ­რია“... „ჯან­ჯღა­ვე­ბი უნ­ივ­ერ­სი­ტე­ტის და­არ­სე­ბი­დან დღემ­დე აქ სწავ­ლო­ბენ... ტრა­დი­ცა არც მე და­ვარ­ღვიე. პრო­ფე­სი­ის პრეს­ტი­ჟი ნაკ­ლე­ბად მა­ინ­ტე­რე­სებს. შე­უძ­ლე­ბე­ლია ვერ და­ინ­ახო, რომ ის­ტო­რი­კო­სის პრო­ფე­სია პო­პუ­ლა­რო­ბას მარ­თლაც რომ კარ­გავს, მათ შო­რის, და­სავ­ლეთ­შიც. ის­ტო­რი­ის კურ­სდამ­თავ­რე­ბუ­ლე­ბის უმ­ცი­რე­სი ნა­წი­ლი თუ მიჰ­ყვე­ბა ბო­ლომ­დე ამ პრო­ფე­სი­ას, თუმ­ცა, ჩე­მი აზ­რით, ტექ­ნო­ლო­გი­ურ და მო­მავ­ლის სამ­ყა­რო­ში წარ­სუ­ლის „ქექ­ვა“ მარ­თლაც რომ სა­ინ­ტე­რე­სო არ­ჩე­ვა­ნია... ჩვენ ვართ მე­მა­ტი­ანე­ები, ხი­დი მო­მა­ვა­ლი თა­ობ­ებ­ის­თვის... ამ­ავე დროს, ის­ტო­რია ჩემ­თვის ცხოვ­რე­ბის გა­ნუ­ყო­ფი­ლი ნა­წი­ლია... ამ­ჟა­მად სა­ქარ­თვე­ლოს კულ­ტუ­რის, სპორ­ტი­სა და ახ­ალ­გაზ­რდო­ბის სა­მი­ნის­ტრო­ში სა­ერ­თა­შო­რი­სო ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბის დე­პარ­ტა­მენ­ტში ვმუ­შა­ობ, კერ­ძოდ, კულ­ტუ­რის დარ­გში. მო­ხა­რუ­ლი ვარ, რომ შე­საძ­ლებ­ლო­ბა მაქ­ვს ჩე­მი წვლი­ლი შე­ვი­ტა­ნო ქარ­თუ­ლი კულ­ტუ­რის გან­ვი­თა­რე­ბა­ში, რო­მე­ლიც ით­ვა­ლის­წი­ნებს ქარ­თუ­ლი კულ­ტუ­რუ­ლი მემ­კვიდ­რე­ობ­ის შე­ნარ­ჩუ­ნე­ბა­სა და მოფ­რთხი­ლე­ბას“, — ამ­ბობს ლეო ჯან­ჯღა­ვა.